İTTİHATÇI PAŞALAR

İTTİHATÇI PAŞALAR


Ondokuzuncu Yüzyıl sonları;Askeri Tıbbıyeli beş kişilik bir öğrenci grubu,belki kendi akıllarına bile gelmeyecek kadar Türk tarihinde etkili olacak birleşme ve yükseliş gayeli ‘İttihat ve Terakki Cemiyeti’ni kurdu.Hedefleri,kendi fikirlerince halka zorba ile hükmeden bir diktatörü tahtından indirmek olan,kurtuluşu Türkçülük şuurunda arayan bu gençlerin tek fikri Türklük ve Türk’ün olduğu her yer idi.

Siyonizm;kendilerini asırlardır üstün,ari ırk olarak görmekten ve gerçekleri inkar etmekten bıkmayan yahudi milletinin,Ortadoğu’da Kudüs başkentli bir Büyük İsrail Devleti kurma istekleridir.Sermayelerini ve ekonomik üstünlüklerini kullanarak dünyaya dolaylı fakat asıl hükmeden bu rezil milletin tek korkusu,Hicaz-Filistin bölgesindeki cahil Arapların bilgilenerek birlik oluşturmalarıdır.

İttihat ve Terakki’nin büyüğü Cemal Paşa,Hicaz bölgesindeki halkı korkudan titreterek yönetmeye ve birlik fikrini oluşturmaya çalışırken,kendi hallerine bırakılan çiftçi-tüccar yahudi ailelerin işbirliği ve casusluğuyla,ihaneti ile meşhur Anglolar yine rollerini oynamaktan çekinmemişler ve maalesef ki başarılı olarak, Türklüğün Ortadoğudan çıkmasına neden olmuşlardır.Enver,Talat ve ne kadar ayrı da düşseler Cemal Paşaların istekleri yönetimi devralarak,yükselişi gerçekleştirmektir.Dolayısıyla Paşaların istekleri artık,Arap Dünyası değil,Türk Dünyasıdır.Özellikle Enver Paşa’nın, kendine inanan binlerce neferle sarp dağlarda çarpışması ve bu Paşanın Türkistan’da Bolşeviklerle savaşarak şehid olması,bu fikrin açıkça beyanı ve eylemidir.Dolayısıyla yahudilerin ve İttihatçı paşaların hedefleri kesişmektedir.Zaten siyonizmin amacı Arap Birliğini engellemek olduğu için, Arap derdini unutarak Türk’e yönelen İmparatorluk yöneticileri,siyonist tezgahçılar tarafından tarafından güçlü destek görmüşler ve 1918 İttihat ve Terakki son oturumunda Talat Paşanın belirttiği gibi yahudi gücünü kullanmışlardır.Hain yardımına muhtaç bu Paşalar, ne yazık ki başarılı olamamışlar ve mason damgasını yemişlerdir.Acaba Paşaların dertleri bitmek bilmeyen yahudi emellerine hizmet mi yoksa vatan,millet midir?Yurt ve şeref uğrunda çalışıp,gece gündüz vatan düşünen Paşalar cahillerin bildikleri gibi hain değil,aksine birer ‘Milli Kahraman’dırlar.Hedefleri uğruna kan döküp, can almaktan sakınmayan Paşalara her daim ihtiyaç vardır.Çünkü kurtuluş, ılımlı ve tavizkar politikalarda değil,çılgınca başlatılan hareketlerde ve büyük düşünmektedir.’Acizler için zor, korkaklar için müthiş olan şeyler, her zaman kahramanlar için ideal olmuştur...’